H.J. over het uitebreide consult
Na mijn hele leven alles te hebben gegeten en dat helemaal prima te vinden, ging ik op mijn 28e vegetarisch eten. Na een half jaar veranderde dat in een volledig veganistisch eetpatroon. Het startte vanuit milieu-oogpunt, daarna werd het dierenleed belangrijk en uiteindelijk was het voor een ontwikkelde eetstoornis prettig om een groot deel van voeding te kunnen mijden. Het veganistisch leven voelde super goed. Ik kon genieten van eten, het voelde een stuk gezonder en ik deed geen levend wezen kwaad.
Na 1,5 jaar kreeg ik klachten. Weinig energie, slecht slapen, een grijze huid en ik menstrueerde niet meer. Wat ik ook deed, ik was altijd moe en had altijd honger. Ik kon niet langer dan 3 uur zonder eten en had altijd energierepen of nootjes bij de hand voor het geval dat. In oktober 2018 kreeg ik van mijn moeder een workshop van Jutta cadeau. We hebben een dag stilgestaan bij de verschillende stofwisselingstypen en hoe je eigen eetpatroon is. Zo leerde ik dat warm (gekookt) eten goed voor mijn spijsvertering was. Bij de uitleg over de verschillende stofwisselingstypen kwam een simpel voorbeeld: stel dat je te horen krijgt dat je ontbijt eieren met spek is, zou je dat willen? Per stofwisselingstype zou dat anders zijn (granen-eters worden hier niet enthousiast van, rood-vlees-en-vet-eters wel). Het water liep me direct in de mond toen ik daar aan dacht. Daar schrok ik van, want dat wil ik helemaal niet eten.
En toch had ik er heel veel zin in! Met mijn moeder heb ik het er over gehad, en ze bood me aan mijn stofwisselingstype te laten meten. Dat consult vond plaats in november 2018. Eerlijk gezegd wist ik ergens al wel wat de uitslag zou zijn, maar ik ben er blanco ingegaan.
Ik bleek een stofwisselingstype te hebben dat goed gaat op rood vlees en vet. Dat blijkt mijn lichaam nodig te hebben. En dat waren precies de dingen die ik al heel lang niet meer had gehad. Jutta vertelde mij dat ik ermee kon doen wat ik wilde. Dit betekende niet dat ik dit ook moest doen. Maar ik wilde het proberen. Ik wilde ondervinden hoe het zou zijn als ik zou gaan eten zoals mijn stofwisseling nodig had. Dus dat heb ik gedaan. Afspraak was 3 maanden proberen en dan kijken hoe nu verder. En dat heb ik geweten. Binnen 2 dagen voelde ik me heel anders. Ik zat vol. Het leek alsof ik al heel lang niet meer had geweten wat vol zitten betekende. Na 2 weken voelde ik me vol energie, ik had weer kleur in mijn gezicht, ik voelde me sterk en sliep een stuk beter. Na een maand had ik mijn menstruatie terug. Uiteraard veranderde mijn lichaam ook. Ik kreeg weer vet op mijn lijf en kwam aan. Het voelde alsof ik terug ging naar de persoon die ik eigenlijk ben (de persoon voor ik vegetarisch ging eten). En dat voelde fantastisch.
Na de proefperiode was het voor mij duidelijk: ik heb dierlijke producten en vet nodig. Ik kon ook accepteren dat het voor iedereen anders is, en dit nou eenmaal bij mij past. Nu ben ik bezig met kijken hoe dat voor mij kan werken, op gebied van wat ik nodig heb en mijn morele besef. Dat is het lastigst. Sowieso is alles biologisch, maar daarmee ben ik er nog niet. Ik blijf onderzoeken hoe ik dit kan doen, maar zal nooit meer teruggaan naar een vegetarisch of veganistisch eetpatroon.
(H.J., stofwisselingstype parasympaticus = rood-vlees- en vet-eter)
